Οι προτάσεις της ΕΡΑ στη Γ.Σ. της ΔΟΕ για το Πρόγραμμα Δράσης

25/6/2014

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Οι εργαζόμενοι ζουν τη βαρβαρότητα της πιο σκληρής επίθεσης του κεφαλαίου που θέλει να πάρει την ιστορική ρεβάνς, να μηδενίσει το κοντέρ των κατακτήσεων και να επαναφέρει τους εργαζόμενους στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Όλη η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη ζώνη φτηνής, ευέλικτης, ενοικιαζόμενης εργασίας, με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.

Η υποχρηματοδότηση της παιδείας, η περαιτέρω προώθηση του λεγόμενου  «Νέου Σχολείου», με αρνητικές συνέπειες στο περιεχόμενο της μόρφωσης, στη δομή και στη λειτουργία του σχολείου, η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, του εκπαιδευτικού έργου  και του εκπαιδευτικού, το νέο σχέδιο νόμου για τη ειδική αγωγή που  ουσιαστικά τη διαλύει και προσφέρει τους μαθητές με ανάγκες υποστήριξης και τις οικογένειές τους βορά στους κερδοσκόπους της αγοράς, η αντικατάσταση της μόνιμης εργασίας από ενοικιαζόμενη και κοινωφελή εργασία μέσω ΕΣΠΑ, το νέο Λύκειο που οδηγεί τους μαθητές εκτός αυτού, στη φτηνή κατάρτιση και στην απλήρωτη μαθητεία εμπειρία (στόχος το 30% να αποκτά εργασιακή εμπειρία ως τα 18) αποτελούν ξεχωριστές ψηφίδες ενός παζλ που βίαια στήνεται και διαλύει το δημόσιο σχολείο και κάνει την εκπαίδευση σκληρά ταξική. Είναι μια επέμβαση που γίνεται συστηματικά και οργανωμένα, με μέτρα που «δένουν», σχετίζονται μεταξύ τους, εφαρμόζονται είτε δια της πειθούς είτε πατώντας σε ήδη διαμορφωμένες αντιλήψεις και θα αλλάξουν κυριολεκτικά το DNA της εκπαίδευσης, του σχολείου και του εκπαιδευτικού.

Η μετατροπή της εκπαίδευσης από δημόσιο κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους σε εμπόρευμα είναι σκοπός αυτής της  πολιτικής. Προωθείται η πλήρης αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης συρρικνώνοντας στο ελάχιστο την κρατική χρηματοδότηση στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων, έτσι ώστε μαθητές και σπουδαστές να εξωθηθούν να γίνουν πελάτες των εκπαιδευτικών αγορών, που σκανδαλωδώς πριμοδοτούνται, οι δε εκπαιδευτικοί να εξαναγκαστούν να αποδεχθούν επαχθείς όρους εργασίας τόσο σε επίπεδο αμοιβών, όσο και σε επίπεδο εργασιακών σχέσεων.

Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού ήταν και παραμένει  κομβικό σημείο για τη συνέχιση της ύπαρξης του Δωρεάν Δημόσιου σχολείου αλλά και της ύπαρξης στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων και παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας για τους εκπαιδευτικούς. Από την εφαρμογή της ή όχι, θα κριθεί αν θα μιλάμε τα επόμενα χρόνια για ένα σχολείο για όλους ή για σχολεία πολλών ταχυτήτων, σκληρά ταξικά προσδιορισμένα για παροχή απλών δεξιοτήτων στην πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού  υποταγμένα, κάθε φορά στις επιταγές και τις ανάγκες της αγοράς. Ξεκίνησε ήδη η εφαρμογή της αξιολόγησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όπου κατατάσσει και χαρακτηρίζει προκαταβολικά το 15 % των εργαζομένων ως ανεπαρκείς ρίχνοντάς τους στον καιάδα της απόλυσης και της ανεργίας.

Το ερχόμενο Φθινόπωρο θα κουβαλάει ακόμα μαζί του: νέο ασφαλιστικό με σκληρές παρεμβάσεις σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, νέο μισθολόγιο με ατομικό μισθό σύμφωνα με την  ατομική απόδοση, νέες μεταρρυθμίσεις για την μετάλλαξη και τη συμμόρφωση του σχολείου στις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και στόχο τη μεγαλύτερη οργανωτική και οικονομική αυτοτέλεια, νέο συνδικαλιστικό νόμο για να περιοριστούν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και οι δυνατότητες αντίδρασης των εργαζομένων. 

Οφείλει το σύνολο του κλάδου να αντιληφθεί πως χωρίς διαρκή παρατεταμένο  αγώνα με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά και όρους μαζικού κινήματος δεν πρόκειται να σταματήσουμε  την αξιολόγηση και να αποτρέψουμε τις καταστροφικές συνέπειες. Δεν κάνουμε πίσω αν δεν καταργηθεί το θεσμικό πλαίσιο για την αξιολόγηση.

Ο αγώνας για να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε κίνημα ενάντια στη διάλυση του Δημόσιου σχολείου. Οφείλουμε να διευρύνουμε τα όρια παρέμβασης και να συναντηθούμε με ανάλογα κινήματα υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών σε κάθε γειτονιά.

Οι εκπαιδευτικοί, μαζί με άλλους εργαζόμενους, αλλά και άνεργους και συνταξιούχους πρέπει να βρεθούν μαζί στους δρόμους, στις πλατείες, στις γειτονιές. Να συναντηθούν με τα κινήματα πόλης, με τις ομάδες αλληλεγγύης, να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία κινήσεων υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου και αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, να διαχυθούν με λίγα λόγια μέσα στην κοινωνία κι έτσι να δημιουργήσουν τους όρους ανατροπής του πολιτικού σκηνικού μέσω αυτών των κοινωνικών συμμαχιών.

Αποτελεί μονόδρομο για τις αποφάσεις της 83^ης ΓΣ η πολιτικοποίηση των αιτημάτων. Η λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή των κεντρικών πολιτικών, την έξοδο της χώρας από το μηχανισμό της τρόικας, την απεμπλοκή από το βραχνά του χρέους, την κατάργηση των μνημονίων και την ανατροπή της συγκυβέρνησης  των μνημονίων.  Αυτός ο στόχος δεν μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την κοινοβουλευτική  διαδικασία. Χρειάζεται  ανατροπή μέσα στην κοινωνία και ιδιαίτερα μέσα στα πληττόμενα στρώματα. Για να ηττηθεί η πολιτική της λιτότητας πρέπει πρώτα να ηττηθεί στην κοινωνία και μετά στο κοινοβούλιο.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη νίκη είναι ο αγώνας για την κατάκτηση της ηγεμονίας μέσα στην κοινωνία με τη δημιουργία ενός ενωτικού, μαζικού, ριζοσπαστικού και ταξικού κινήματος. Η ανάπτυξη και η λειτουργία ενός τέτοιου  κινήματος, θέτει και τις βάσεις ενός διαφορετικού μοντέλου συνδικαλισμού το οποίο δεν θα λειτουργεί αυτόνομα, ριζοσπαστικά και ανατρεπτικά μόνο στο σημερινό πολιτικό σκηνικό, αλλά και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις ενός μονιμότερου κινήματος αντίστασης ενάντια σε οποιεσδήποτε μελλοντικές κυβερνήσεις,  υπερασπιστής του κόσμου της εργασίας και της κοινωνίας. Και σ’ ότι αφορά την ΕΡΑ, ακόμα και με κυβέρνηση της Αριστεράς.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι η 83^η Γενική  Συνέλευση του κλάδου θα πρέπει να αποφασίσει, να συγκρουστεί με την κυβέρνηση με κάθε μορφή αγώνα.

Προτείνουμε:

Ø Άμεσο κάλεσμα-σύσκεψη με την ΟΛΜΕ και τις ομοσπονδίες του δημοσίου για συντονισμό του αγώνα.

Ø Την πρώτη βδομάδα του Σεπτέμβρη Γενικές Συνελεύσεις στους συλλόγους.

Ø Κάλεσμα της ΔΟΕ προς τους τοπικούς συλλόγους για το συντονισμό  των πρωτοβάθμιων σωματείων με σκοπό τη γενίκευση του αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και των δημόσιων αγαθών.

Ø Τα σχολεία να γίνουν κύτταρο αντίστασης και αγώνα με τη συμμετοχή και των γονέων.

Ø Ορισμός ημέρας Παιδείας κάθε Σάββατο  από το Σεπτέμβρη με εκδηλώσεις κατά τόπους.

Ø Κάλεσμα για δυναμική κινητοποίηση όλου του κλάδου, όλων των συναδέλφων στη ΔΕΘ.

Ø Την ημέρα του αγιασμού να σταλεί και να αναγνωστεί επιστολή από  τη ΔΟΕ  προς τους γονείς.

Ø Σε ημέρα που θα αποφασιστεί ως καταληκτική, από τη ΔΟΕ, κατά το μήνα Σεπτέμβρη, να καλεστούν οι διευθυντές όλων των σχολικών μονάδων να καταθέσουν μαζικά τις παραιτήσεις τους στη ΔΟΕ με σκοπό να τις καταθέσει στο υπουργείο. Το ίδιο να πράξουν με άρνησή τους και όσοι συνάδελφοι βρίσκονται στον ενιαίο πίνακα επιλογής διευθυντών.

Ø Σε συνέχεια των προηγούμενων αγωνιστικών βημάτων  Τριήμερη απεργιακή κινητοποίηση στο τρίτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη (ή το πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη) «κλειδωμένη» από την 83^η Γενική Συνέλευση με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια.

Ø Γενικές συνελεύσεις  και ολομέλεια προέδρων για συνέχιση του αγώνα.

Εκπαιδευτικοί Ριζοσπαστικής Αριστεράς